در جستجوی داروی کرونا
به گزارش رپید دانلود، با وجود واکسن هایی که حالا شرکت های مختلف داروسازی برای پیشگیری از ابتلا به کووید 19 روانه بازار کرده اند و البته باید اعتراف کنیم کیفیت و اثربخشی شان از انتظار اولیه دانشمندان بالاتر بوده است، هنوز محققان در جست وجوی داروی قطعی درمان بیماری کووید 19 هستند.
در نخستین روزهای همه گیری کرونا، حتی وقتی بسکمک از محققان خوشبینانه می گفتند ممکن است ساخت واکسن تا پنج سال طول بکشد، جهان سرسختانه دنبال راهی برای پیشگیری از ابتلا به موارد جدی کووید 19 بود تا این که ماجرای عملکرد مثبت برخی داروها مثل هیدروکسی کلروکین (Hydroxychloroquine) پیش آمد.
هیاهوی هیدروکسی کلروکین مربوط به نتایج مطالعه کوچکی در خارج از فرانسه بود که داروی ده ها ساله ضدمالاریا را به نام درمانی برای کووید 19 پیشنهاد می کرد و همین موضوع موجب شد تا مردم دسته دسته شروع به مصرف این داروی مخدر کنند، طوری که منجر به کمبود آن شد.
آن زمان حتی ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا گفته بود از روی احتیاط این دارو را مصرف می کند و این باعث افزایش 1.389 درصدی جست وجوهای اینترنتی برای خرید آن شد. اما همین که مردم یاد گرفتند چطور نام هیدروکسی کلروکین را تلفظ کنند، ادعاهای مربوط به اثربخشی این دارو از دهان افتاد. در پی ابراز نگرانی در مورد ایمنی این دارو، آزمایش ها متوقف و مجوز استفاده اضطراری از آن از سوی مقامات بهداشتی در ایالات متحده و انگلیس لغو شد.
میخ نهایی درِ تابوت هیدروکسی کلروکین در خرداد1399 و در جریان آزمایش یو کِی ریکاوری (UK Recovery) زده شد که نشان داد این دارو، حال بیماران مبتلای بستری در بیمارستان را بهبود نمی بخشد.
بااین حال اکنون سازمان بهداشت جهانی به منظور پیشگیری از کووید 19 به شدت توصیه می کند داروی هیدروکسی کلروکین برای بیمارانی که کووید 19 ندارند، استفاده شود.
به هرحال باوجود بحث بر سر هیدروکسی کلروکین، نیاز به داروهایی که از ابتلا به کووید 19 پیشگیری کند، برطرف نشده است. هجوم سویه های تازه ویروس کرونا و عرضه کند واکسن کووید 19 در جهان به این معنی است که به جز واکسن به یک سلاح دفاعی دیگر هم در برابر ویروس کرونا نیاز داریم.
هیدروکسی کلروکین را دور نیندازید!
نیکلاس وایت، استاد طب گرمسیری در دانشگاه ماهیدول در تایلند می گوید: هیدروکسی کلروکین خیلی زود از قهرمانی به خانه صفر رسید.
او از معدود محققانی است که هنوز با آزمایش بالینی روی هیدروکسی کلروکین و خواهرخوانده این دارو یعنی کلروکین و اثر آن به نام یک پیشگیری کننده در برابر کووید 19 به تحقیق مشغول است. وی برای جذب شرکت کنندگان در آزمایش با مسائل بزرگی روبه رو شد. وایت با توصیه سازمان بهداشت جهانی برای ادامه آزمایش های بالینی در مورد دارو موضوع را جدی می گیرد.
او می گوید: درحالی که می گویم شواهد کافی برای توصیه این دارو وجود ندارد اما دلیلی هم برای کنارگذاشتن دائمی آن نداریم. او فکر می کند هنوز خیلی زود است که بتوان این دارو را به نام یک درمان پیشگیرانه برای کووید-19 رد کرد. وایت می گوید: ما در حال مبارزه با فرایند تکامل ویروس هستیم. در صورت شروع فعالیت ویروس، شما به چیز دیگری برای خرید زمان نیاز دارید و آن داروها هستند.
آزمایش های بیشتر
در اسفند99، دولت انگلستان بودجه دو آزمایش بالینی را برای پیشگیری از بیماری کووید-19 گفت؛ یکی برای افرادی که در خانه های سالمندان هستند و دیگری برای کسانی که سیستم ایمنی بدن شان در معرض خطر است.
اولین مورد،آزمایش داروی کِرم نواری نیکلوزاماید (niclosamide) در بیماران مبتلابه نقص ایمنی است، به ویژه کسانی که با پیوند کلیه تحت درمان دیالیز هستند یا افرادی که دارای بیماری خود ایمنی اند و برای سرکوب سیستم ایمنی بدن خود به داروهایی نیاز دارند.
این آزمایش که محققان دانشگاه کمبریج انگلستان بانام پروتکت ـ وی (PROTECT-V) انجام می دهند در پی درمان های پیشگیرانه قبل از مواجهه با بیماری یا پی آرئی پی (PrEP) هستند. در آزمایش پی آرئی پی، با تداخل در تکثیر سلول و با ممانعت از ورود ذرات ویروس به سلول ها از عفونت سلول ها جلوگیری می شود.
رونا نامیت،همکار ارشد تحقیقات در دانشگاه کمبریج انگلیس می گوید:تیم آزمایشی از داروی نیکلوزاماید استفاده کرد، زیرا دارویی است که سال هاست مورد تأیید است و با هیچ یک از داروهای رایج که این بیماران معمولا مصرف می کنند تداخل نمی کند و می توان آن را به راحتی از طریق اسپری بینی تجویز کرد. این دارو با جلوگیری از تکثیر ویروس در سلول های اپیتلیال بینی (یکی از انواع سلول ها که ویروس سارس و کووید سعی در تصاحب آن دارند) عمل می کند.
جواب ندادن به واکسن در برخی بیماران
اندازه مرگ ومیر در افراد تحت دیالیز بسیار بیشتر از دیگران در طول همه گیری بوده است. در 14روز اول همه گیری در انگلیس از هر پنج بیمار دیالیزی که تست کرونا مثبت داشتند یک نفر فوت کرد. یک درمان پیشگیرانه برای این افراد می تواند نجات بخش زندگی شان باشد اما بدن این بیماران به اندازه افراد سالم به واکسن پاسخ خوبی نمی دهد و ممکن است سیستم ایمنی بدن شان آنتی بادی زیادی تولید نکند. مطالعه روی گیرندگان اعضای پیوندی که یک دوز واکسن کووید 19 دریافت کرده بودند، نشان داد بدن شان فقط 17درصد آنتی بادی قابل تشخیص علیه این ویروس تولید کرده است.
نامیت می گوید: بسکمک از این بیماران صرف نظر از ویزیت شدن در بیمارستان، یک سال است که نمی توانند خانه خود را ترک کنند. امیدواریم زندگی آنها بتواند به نوعی به حالت طبیعی برشود.
آزمایش دوم بانام پروتکت ـ سی اچ (PROTECT- CH)، نوع دیگر شکار این ویروس در درمان پیشگیرانه است که با نام جلوگیری پس از مواجهه یا پی ئی پی (PEP) معرفی شده است. این دارو برای افرادی است که در مواجهه با کسانی اند که آزمایش ویروس در آنها مثبت بوده است. این در حالی است که فیلیپ بات،محقق ارشد این تحقیق در دانشگاه ناتینگهام انگلیس، نمی تواند دقیقا بگوید کدام داروها آزمایش می شوند،زیرا آنها داروهایی هستند که قبلا در سرویس سلامت همگانی (NHS) انگلستان برای سایر شرایط استفاده شده اند.
این تحقیق، خانه های سالمندان را هدف قرار داده که ساکنان و کارکنان آنها دردسرهای بزرگ مرگ ومیر را در طول همه گیری داشته اند. خانه های سالمندان حدود یک سوم موارد فوتی مربوط به کووید 19 را در انگلیس و ولز داشته اند.
بات می گوید:بزرگ ترین چالش در انجام این آزمایش، دسترسی به خانه های سالمندان است که برخلاف سیستم سلامت همگانی انگلستان اغلب خصوصی هستند و سابقه زیادی در مورد شرکت در آزمایش ها ندارند.
وی می افزاید: با توجه به این که حداقل یک پنجم کارکنان خانه های سالمندان هنوز واکسینه نشده اند، به اضافه این که نمی دانیم آیا واکسن در افراد بسیار سالخورده جواب می دهد یا نه، تلاش محققان این است که اگر ویروس وارد خانه سالمندان شد، بتوانیم از افرادی که به ویژه در معرض خطر بالا هستند، محافظت کنیم.
واکسن به تنهایی کافی نیست
درحالی که واکسن ها از موفقیت های برجسته پاسخ علم به یک همه گیری بوده اند، آشکارا به نظر می رسد واکسیناسیون به تنهایی برای مهار همه گیری کافی نخواهد بود.
آندره اوون، استاد داروسازی مولکولی و بالینی در دانشگاه لیورپول انگلستان درباره کارکرد داروها برای جلوگیری از ابتلا به کووید 19 می گوید: واکسن ها فوق العاده اند اما آنها صددرصد مردم را محافظت نمی کنند. خیلی ها نمی توانند یا نمی خواهند واکسن بزنند. اگر می توانستیم دارویی ارزان، تأییدشده و به طور گسترده تولیدشده مثل نیکلوزاماید پیدا کنیم، می تواند راه حلی برای کمک به کشورهایی باشد که منتظر واکسن هستند و فرآیند واکسیناسیون در آنها به کندی پیش می رود.
اوون که از دو آزمایش بالینی انگلستان حمایت می کند، می گوید:این می تواند یک پیروزی بزرگ برای بشریت باشد. اما این که آیا به آن خواهیم رسید یا نه، قطعی نیست و به همین دلیل به آزمایش های بالینی مانند این موارد و آزمایش های دیگر نیاز داریم.
مترجم: صدیقه سخندان فداکار / روزنامه خبرنگاران
منبع: WIRED
منبع: جام جم آنلاین