از نوآوری تدریجی و رادیکال چه می دانید؟ - رپید دانلود

نوآوری ها از جهات مختلف ذیل دسته بندی های گوناگون قرار گرفته اند. این دسته بندی ها از این جهت مفیدند که به ذی نفعان نوآوری این امکان را می دهند تا تکلیف خودشان را بهتر بدانند. شاید بیان همه این دسته بندی ها لازم نباشد، اما از میان همه دسته بندی ها یکی هست که نمی توان از آن گذشت.

نوآوری ها را از جهت میزان عمیق و بنیادین بودن به دو دسته تدریجی و رادیکال تقسیم می نمایند. قبل از اینکه بخواهم وارد ادبیات موضوع شوم خوب است تفاوت این دو مفهوم را با یک مثال شرح دهم. تقریبا همه ما تجربه موبایل های دهه 70 شمسی و سال های نخست ورود آن ها به کشور را داریم.

موبایل های سری اول بسیار بزرگ بودند طوری که حتی بعضا در جیب شلوار های مردانه هم جا نمی شدند. شرکت های سازنده موبایل، اما هر سری بهبود های مستمری در این گوشی ها می دادند، سری های جدید از سری های قبل اندکی سبک تر و اندکی نازک تر بودند. سروشکل زیباتری پیدا می کردند و هربار قابلیت یا امکان جدیدی هم به آن ها افزوده می شد.

همه این بهبود ها را نوآوری تدریجی می دانیم. تا وقتی که گوشی های هوشمند به بازار آمدند. گوشی های هوشمند قاعده بازار موبایل را به کل تغییر دادند. از طراحی ظاهری گرفته تا قابلیت ها و سیستم عامل، تا کارکرد ها و بازار همه و همه با آمدن این گوشی های جدید تغییر کردند. گوشی های هوشمند نسخه بهبودیافته گوشی های قدیمی تر نبودند، بلکه به واقع یک نوآوری رادیکال نسبت به نسل قبل گوشی ها محسوب می شدند.

محیط زندگی ما به طور معمول و مستمر در احاطه نوآوری های تدریجی است و در مقابل هرکدام از ما در طول عمرمان این فرصت را داریم که چند نوآوری رادیکال را از نزدیک تجربه کنیم. نسل پدران ما در دوران شروع صنعتی شدن ایران این فرصت را داشته اند که با فهرست بلندی از نوآوری های رادیکال روبرو شوند؛ از حمام گرفته تا تلویزیون و تلفن و حتی خودرو، هواپیما و قطار برای نسل پدران ما از جنس نوآوری های رادیکال بودند.

هواپیما نسخه بهبودیافته نوآوری دیگری نبود، بلکه یک تحول اساسی و نوآوری رادیکال بود که کل محاسبات و معادلات صنعت حمل ونقل را با آمدنش بر هم زد.

بزرگان حوزه نوآوری بر این اساس، نوآوری تدریجی را اعمال تغییرات جزئی، پالایش و بهبود محصولات و خدمات فعلی یا فرایند های فراوری و ارائه آن محصولات و خدمات تعریف می نمایند، در حالی که نوآوری رادیکال ارائه محصولات یا خدمات کاملا جدید و بی سابقه یا فرایند های فراوری کاملا جدید و بی سابقه برای فراوری محصولات و خدمات قبلی است.

اینکه چه می گردد پای نوآوری های رادیکال به زندگی بشر باز می گردد تا حدود زیادی وابسته به مفهوم کارایی (performance) محصولات و خدمات است. هر محصول و خدمتی میزان مشخصی از کارایی را ارائه می نماید.

نوآوری های تدریجی میزان کارایی محصول یا خدمت را بالا می برند، ولی واقعیت این است که هیچ محصول یا خدمتی نیست که سقف کارایی نداشته باشد. شما از یک خودرو با موتور احتراق داخلی با هزارویک نوآوری می توانید انتظار داشته باشید که مصرف بنزینش در هر صد کیلومتر کمتر و کمتر گردد، ولی قطعا نمی توانید مصرف بنزین را به صفر برسانید.

اگر می خواهید خودروی فراوریی تان کاملا دوستدار محیط زیست باشد، لاجرم باید به یک مفهوم کاملا جدید فکر کنید که دیگر هیچ وابستگی ای به بنزین نداشته باشد. مصرف بنزین صفر یک هدف کارایی است که با خودرو های متداول برآورده نمی گردد. اینجاست که پای نوآوری های رادیکال به میان کشیده می گردد. هروقت نوآوری های تدریجی به سقف کارایی محصول یا خدمت فعلی رسیدند یا نزدیک شدند، نرم نرمک پای نوآوری های رادیکال به میان کشیده می گردد.

نوآوری های رادیکال از یک سو نعمت اند و از یک سو اسباب دردسر و گرفتاری. از آن سو که کسب وکار های رایج را لغو و سست و کم کم بلاموضوع و حذف شدنی می نمایند، اسباب دردسر و گرفتاری هستند و از آن سو که مایه خلق و توسعه کسب وکار های نو و تازه می شوند، جذاب، هیجان برانگیز و مهم تلقی می شوند.

لابد ذهن شما هم به سمت داستان های مسلسل و تکراری جنگ استارتاپ های فناوری اطلاعات محور و کسب وکار های سنتی رفته است: جنگ اسنپ و تپسی با آژانس های تاکسی تلفنی و همه ماجرا های پس از آن. شاید در هفته های بعد این دوگانه قدیمی و تکراری، اما مهم و راهبردی را کمی بیشتر باز کنیم.